روستایی که برای همه ایران پاپوش می‌دوزد
پایگاه تحلیلی خبری هم اندیشی: «لتگاه» نام قدیم روستاست و امروز به اسم «روستای تجاری لتگاه» معروف شده؛ بی‌آنکه در دفتر و یا سازمانی ثبت شود؛ مشتریان و خریداران نام روستای تجاری لتگاه را برازنده این منطقه دانستند چراکه از بام تا شام شاید هم کمی بیشتر از ۲۴ ساعت چرخ‌های بافندگی از پی هم رج به رج می‌بافند و نقش درمی‌اندازند. ۲۰۰ کارگاه فعال جوراب‌بافی و یک‌هزار و ۵۰۰ نیروی کار و تولید سالانه ۶ میلیون جین جوراب نشانه‌های لتگاه است و در هر کجای ایران حتی کشورهای همسایه شناخته شده است.
پیشینه پایتخت جوراب‌بافی ایران به دهه ۵۰ باز می‌گردد و رفته رفته بین همه اهالی گسترش یافته و امروز با پشت سر گذاشتن فراز و نشیب‌های فراوان به آمار شگفت‌انگیز تولید ۱۸ هزار جین جوراب در ۲۴ ساعت رسیده، ناگفته نماند نکته قابل تامل دیگر در این منطقه فعالیت سه شیفت کارگاه‌های جوراب‌بافی است، کارگاه‌ها سه شیفت کار می‌کنند و خوشبختانه بازار خیلی خوب داخلی و خارجی جذب کرده‌اند. اینجا هر چه هست خبر از تولید، رونق، بازاریابی داخلی و خارجی و بر عکس همه جا کمبود نیروی کار است بدان معنا که لتگاه بیکار ندارد حتی دانش‌آموزان هم مشغول هستند و هر کدام از کارگاه‌ها چند نفری کمبود نیرو دارد.
میلاد اصغری، دهیار روستای لتگاه؛ از فعالیت ۸۰ درصدی روستا در قالب ۲۰۰ کارگاه سخن به میان می‌آورد و می‌گوید: تمام اهالی این روستا از زن و مرد پای کار هستند و جوراب تولید می‌کنند در واقع تولید خانوادگی رایج شده و همگی از پیر و جوان تا نوجوانان به کار مشغول هستند.
او نیاز فعلی لتگاه را نیروی کار می‌داند و می‌افزاید: از روستاهای اطراف و حتی همدان نیروی کار به روستا می‌آید با این حال تعدادی از کارگاه‌های بزرگ اگر نیروی کار داشته باشند بیش از اینها آمار و ارقام تولید خواهند داشت. اصغری هم همچون دیگر اهالی روستا خودش دستی بر آتش دارد و کارگاه کوچکی را اداره می‌کند، او یادآور می‌شود: از صفر تا صد تولید جوراب حتی طراحی آن در لتگاه انجام می‌شود به نحوی که مواد اولیه (داخلی و خارجی) تهیه و کار تولید تا مرحله بسته‌بندی در روستا صورت می‌گیرد بنابراین همه اهالی تولیدکننده هستند.
او به میزان تولیدات این منطقه اشاره می‌کند و می‌گوید: بیش از ۶ میلیون جین جوراب در سال در همه نوع تولید می‌شود به طوری که این عدد و رقم تولید ۳۰ تا ۴۰ درصد نیاز کشور است و لتگاه به قطب تولید جوراب حداقل در غرب کشور تبدیل شده است. دهیار این روستا تأکید می‌کند: فعالیت اقتصادی در لتگاه پررونق است تا جایی که علاوه بر جذب بازار داخل از اقصی نقاط کشور، بازار خارجی هم جذب شده و به کشورهایی مثل عراق، افغانستان، پاکستان و ... صادر می‌شود.
او لتگاه را بین مردم و بازاریان به عنوان منطقه صنعتی شناخته شده می‌داند و یادآور می‌شود: با اینکه مراحل ثبت خوشه صنعتی انجام نشده اما به دلیل فعالیت اقتصادی پررونق و درآمد سالانه بیش از ۱۴ میلیارد تومانی این منطقه کاملا صنعتی محسوب می‌شود. اصغری معتقد است تشکیل تعاونی جوراب‌بافان لتگاه باعث توسعه و پیشرفت هر چه بیشتر تولید در روستا می‌شود به نحوی که در این تعاونی اقداماتی مثل تهیه مواد اولیه، قیمتگذاری، اختصاص زمین برای احداث ناحیه یا شهرک صنعتی انجام شود.
ش
پیشینه پایتخت جوراب‌بافی ایران به دهه ۵۰ باز می‌گردد و رفته رفته بین همه اهالی گسترش یافته و امروز با پشت سر گذاشتن فراز و نشیب‌های فراوان به آمار شگفت‌انگیز تولید ۱۸ هزار جین جوراب در ۲۴ ساعت رسیده، ناگفته نماند نکته قابل تامل دیگر در این منطقه فعالیت سه شیفت کارگاه‌های جوراب‌بافی است، کارگاه‌ها سه شیفت کار می‌کنند و خوشبختانه بازار خیلی خوب داخلی و خارجی جذب کرده‌اند. اینجا هر چه هست خبر از تولید، رونق، بازاریابی داخلی و خارجی و بر عکس همه جا کمبود نیروی کار است بدان معنا که لتگاه بیکار ندارد حتی دانش‌آموزان هم مشغول هستند و هر کدام از کارگاه‌ها چند نفری کمبود نیرو دارد.
میلاد اصغری، دهیار روستای لتگاه؛ از فعالیت ۸۰ درصدی روستا در قالب ۲۰۰ کارگاه سخن به میان می‌آورد و می‌گوید: تمام اهالی این روستا از زن و مرد پای کار هستند و جوراب تولید می‌کنند در واقع تولید خانوادگی رایج شده و همگی از پیر و جوان تا نوجوانان به کار مشغول هستند.
او نیاز فعلی لتگاه را نیروی کار می‌داند و می‌افزاید: از روستاهای اطراف و حتی همدان نیروی کار به روستا می‌آید با این حال تعدادی از کارگاه‌های بزرگ اگر نیروی کار داشته باشند بیش از اینها آمار و ارقام تولید خواهند داشت. اصغری هم همچون دیگر اهالی روستا خودش دستی بر آتش دارد و کارگاه کوچکی را اداره می‌کند، او یادآور می‌شود: از صفر تا صد تولید جوراب حتی طراحی آن در لتگاه انجام می‌شود به نحوی که مواد اولیه (داخلی و خارجی) تهیه و کار تولید تا مرحله بسته‌بندی در روستا صورت می‌گیرد بنابراین همه اهالی تولیدکننده هستند.
او به میزان تولیدات این منطقه اشاره می‌کند و می‌گوید: بیش از ۶ میلیون جین جوراب در سال در همه نوع تولید می‌شود به طوری که این عدد و رقم تولید ۳۰ تا ۴۰ درصد نیاز کشور است و لتگاه به قطب تولید جوراب حداقل در غرب کشور تبدیل شده است. دهیار این روستا تأکید می‌کند: فعالیت اقتصادی در لتگاه پررونق است تا جایی که علاوه بر جذب بازار داخل از اقصی نقاط کشور، بازار خارجی هم جذب شده و به کشورهایی مثل عراق، افغانستان، پاکستان و ... صادر می‌شود.
او لتگاه را بین مردم و بازاریان به عنوان منطقه صنعتی شناخته شده می‌داند و یادآور می‌شود: با اینکه مراحل ثبت خوشه صنعتی انجام نشده اما به دلیل فعالیت اقتصادی پررونق و درآمد سالانه بیش از ۱۴ میلیارد تومانی این منطقه کاملا صنعتی محسوب می‌شود. اصغری معتقد است تشکیل تعاونی جوراب‌بافان لتگاه باعث توسعه و پیشرفت هر چه بیشتر تولید در روستا می‌شود به نحوی که در این تعاونی اقداماتی مثل تهیه مواد اولیه، قیمتگذاری، اختصاص زمین برای احداث ناحیه یا شهرک صنعتی انجام شود.
ش
کد مطلب: 439600
مرجع : جهان نیوز
