جعفر طهماسبی از پیشکسوتان تخریبچی لشکر ۱۰ سیدالشهدا(ع) می‌گوید: شهید طحانی معلم مدرسه‌های ملارد و شهریار بود و در هر زمانی که مدارس تعطیل بود، به جبهه می‌آمد.
شهید معلم علی‌اکبر طحانی اهل شهریار بود و معلم مدرسه‌های ملارد و شهریار. هر وقت فراغتی از تعلیم و تربیت دانش‌آموزان پیدا می‌کرد، خودش را به جبهه می‌رساند. حتی در جبهه هم در قامت یک معلم صبور و دلسوز وارد می‌شد.بعد از شهادت برادرش علیرضا که تخریبچی بود و در عملیات والفجر ۸ به شهادت رسید، به گردان تخریب لشکر ۱۰ آمد.
روز ۱۱ فروردین ۶۷ تعدادی از نیروهای تخریب برای مین‌گذاری مقابل دشمن وارد منطقه شاخ شمیران شدند.دشمن از صبح علی الطلوع آتش سنگینی برای پس گرفتن مواضعش از ما می‌ریخت و همه را کلافه کرده بود. طوری که جرأت خارج شدن از سنگر را نداشتیم. احتمال تلفات بالا بود و فرماندهان تصمیم گرفتند بچه‌های تخریب عقب بروند و در یک فرصت دیگر مأموریتشان را انجام بدهند.تازه بچه‌های تخریب به مقر عقبه آمده بودند. وقت ظهر بود که سر و کله هواپیماهای دشمن پیدا شد. برای بمباران عقبه واحدها و گردان‌ها آمده بودند که یک راکت شیمیایی هم نصیب چادرهای بچه‌های تخریب لشکر ۱۰ سیدالشهداء(ع) شد و علی‌اکبر، شهید دوم خانواده طحانی پرکشید.
