کارشناس انرژی گفت: حداقل یک چهارم از انرژی تولیدی کشور در زنجیره، تولید، پالایش، انتقال و توزیع هدر میرود که معادل کل صادرات نفت ایران در یک سال است؛ یعنی رقمی حدود ۳۰ میلیارد دلار قبل از مصرفکننده نهایی هدر میرود.
محمدرضا اکبری کارشناس انرژی با اشاره به اهمیت اجرای پروژههای بهینهسازی مصرف سوخت در کشور عنوان کرد: در موضوع بهینهسازی مصرف انرژی نباید توپ را فقط در زمین مردم بیندازیم. اکنون دولت در سرلیست بدمصرفهاست. اینکه نیروگاههای کشور بازدهی 30 درصدی دارند و 70 درصد انرژی در آنها هدر میرود ربطی به مردم ندارد.وی افزود: طبق بررسیها بیش از یک چهارم از انرژی تولیدی کشور در زنجیره، تولید، پالایش، انتقال و توزیع هدر میرود که معادل صادرات سالانه نفت ایران است و رقمی در حدود ۳۰ میلیارد دلار انرژی قبل از مصرفکننده نهایی هدر میرود.اکبری ادامه داد: در دهه گذشته تولید گاز ایران دو برابر شد ولی رشد اقتصادی ما صفر یا منفی بوده است. این موضوع نشان میدهد که انرژی در ایران صرف تولید ارزش افزوده نشده و هدر میرود.کارشناس انرژی تاکید کرد: به عنوان مثال حدودا ۱۰ درصد از گاز تولیدی را در صنعت پتروشیمی استفاده میکنیم. تازه در همین پتروشیمی نیز محصولات نیمهخام تولید میکنیم به طوریکه مجبور به واردات سالانه ۳ الی ۴ میلیارد دلار محصولات پاییندستی هستیم.
وی گفت: ما داریم به بدترین شکل ممکن این یارانه انرژی را به مردم تخصیص میدهیم که عدالت در آن رعایت نمیشود. البته قبل از تغییر تعرفهگذاری برای مصرفکننده نهایی، باید ابتدا روابط مالی در زنجیره تولید، انتقال و توزیع بر مبنای قیمت واقعی یعنی هزینهی فرصت یک محصول نفتی اصلاح شود، با این کار اجرای پروژههای بهینهسازی صرفه پیدا میکند.کارشناس انرژی افزود: دو مدل قیمتگذاری وجود دارد، مدل اول بر مبنای قیمت تمامشده است که تولید و پالایش هر بشکه نفت ۱۵ دلار هزینه دارد و مدل دوم ارزش واقعی محصول یعنی هزینه فرصت نیز محاسبه میشود و هر بشکه مثلا ۷۰ دلار است.وی توضیح داد: هماکنون هیچکدام از این دو مدل در کشور اجرایی نمیشود و یک ترکیب ناکارآمد از روابط مالی برقرار است که با قیمتهای فعلی حتی بهینهسازی در زنجیره تولید تا توزیع نیز از صرفه اقتصادی افتاده است.